Manuel Rivas:O escritor cre que “temos un Goberno tan de segunda que vai levar Galicia a unha situación de terceira”.
Manuel Rivas toma o seu tempo para falar. Cada verba que sae dos seus beizos está meditada e cada metáfora que fía vén a explicar o que é sociedade galega. A Rivas non lle gusta este Goberno, cualifícao “de segunda”. Tamén é crítico coa oposición e coa dimisión de Emilio Pérez Touriño e de Anxo Quintana das súas respectivas formacións: “Debes dimitir, máis debes facelo cando teñas todo preparado”.
O novo Goberno de Alberto Núñez Feijóo está a tomar unha postura con respecto a lingua galega que incomoda a gran parte da sociedade. Non obstante, a Xunta semella non ter ningún tipo de complexo. Por que cre que ocorre isto?
Penso que estamos nun estado de perturbación... Todo o que está a pasar lémbrame a algunhas experiencias de xogo futbolístico da miña infancia. Vías que estaba a pasar algo no campo, e que o xogo transcorría segundo unhas regras. De súpeto, aparecía unha treboada que o trastornaba todo, como se houbera unha negra sombra que comezase a mover vontades. Aquí pasou algo semellante. Alguén xogou a dinamitar as pontes simbolicamente e, agora, estannas a voar de verdade. Penso que non hai unha conciencia clara por parte dos que alimentan a dinámica desta guerra lingüística do que significa o galego para este país como patrimonio, recurso e símbolo. Non entendo como este Goberno, coa actitude que ten, pode reclamar unha posición de “unidade galega” para a reforma do financiamento autonómico, coma se este fose un asunto esgazado da nosa identidade.
Penso que estamos nun estado de perturbación... Todo o que está a pasar lémbrame a algunhas experiencias de xogo futbolístico da miña infancia. Vías que estaba a pasar algo no campo, e que o xogo transcorría segundo unhas regras. De súpeto, aparecía unha treboada que o trastornaba todo, como se houbera unha negra sombra que comezase a mover vontades. Aquí pasou algo semellante. Alguén xogou a dinamitar as pontes simbolicamente e, agora, estannas a voar de verdade. Penso que non hai unha conciencia clara por parte dos que alimentan a dinámica desta guerra lingüística do que significa o galego para este país como patrimonio, recurso e símbolo. Non entendo como este Goberno, coa actitude que ten, pode reclamar unha posición de “unidade galega” para a reforma do financiamento autonómico, coma se este fose un asunto esgazado da nosa identidade.
Cualifique ao Goberno da Xunta.
Hai un nivel moi baixo de cualificación profesional nos políticos desta Xunta. A realidade é que temos un Goberno moi, moi de segunda, que está a levar a Galicia a unha situación moi, moi de segunda. Incluso me temo que imos baixar a terceira. Neste momento, Galicia non pinta nada, é un argumento folclórico para a extrema dereita, un tebeo. “Que ben fixo Feijóo co do Audi”, din sen pensar nada máis.
Hai un nivel moi baixo de cualificación profesional nos políticos desta Xunta. A realidade é que temos un Goberno moi, moi de segunda, que está a levar a Galicia a unha situación moi, moi de segunda. Incluso me temo que imos baixar a terceira. Neste momento, Galicia non pinta nada, é un argumento folclórico para a extrema dereita, un tebeo. “Que ben fixo Feijóo co do Audi”, din sen pensar nada máis.
A súa parece unha visión un tanto apocalíptica.
Esta actitude tan agresiva deixou perplexo ao pobo. É posible que volva o tempo das listas negras, e os recortes vaian máis alá da lingua e do territorio. Pode que derivemos nunha dinámica de amigos e de inimigos. Un exemplo é a utilización da televisión pública para lanzar unhas acusacións inquisitorias contra a Mesa Pola Normalización Lingüística, sen dar pé a réplica. Foi unha agresión hostil á sociedade civil que me recordou aos tempos de Nunca Máis. Todo isto conforma unha situación realmente preautonómica. Estamos nun estado de substracción da autonomía, da lingua e da identidade. Se un recurso tan importante como é a lingua non vale moito, se un Goberno deixa que as empresas decidan sobre o territorio, se malvendes o país que gobernas, que podes pretender. Ti mesmo estas a desvalorizarte.
Esta actitude tan agresiva deixou perplexo ao pobo. É posible que volva o tempo das listas negras, e os recortes vaian máis alá da lingua e do territorio. Pode que derivemos nunha dinámica de amigos e de inimigos. Un exemplo é a utilización da televisión pública para lanzar unhas acusacións inquisitorias contra a Mesa Pola Normalización Lingüística, sen dar pé a réplica. Foi unha agresión hostil á sociedade civil que me recordou aos tempos de Nunca Máis. Todo isto conforma unha situación realmente preautonómica. Estamos nun estado de substracción da autonomía, da lingua e da identidade. Se un recurso tan importante como é a lingua non vale moito, se un Goberno deixa que as empresas decidan sobre o territorio, se malvendes o país que gobernas, que podes pretender. Ti mesmo estas a desvalorizarte.
Esta deconstrución da que fala, abrangue tamén o campo económico e empresarial?
Si, porque todo esta relacionado. Unha lingua ten un valor simbólico pero tamén real. Poderiamos contabilizar a súa importancia no PIB. Non é tan raro se pensamos que non hai moito se facían plans de contabilidade nacional sen engadir os bosques. Como non vas contar as fragas, os ríos e as rías, se son a nosa mellor factoría!
Si, porque todo esta relacionado. Unha lingua ten un valor simbólico pero tamén real. Poderiamos contabilizar a súa importancia no PIB. Non é tan raro se pensamos que non hai moito se facían plans de contabilidade nacional sen engadir os bosques. Como non vas contar as fragas, os ríos e as rías, se son a nosa mellor factoría!
E como cre que se está a comportar a oposición ante esta situación?
Do mesmo xeito que creo que hai un momento baixo no Goberno, tamén hai un momento baixo na oposición, polo menos no que están a manifestar. Ao mellor vou a dicir unha arroutada, pero vou dicila: Penso que Touriño e que Quintana se precipitaron ao dimitir. Sinceiramente, creo que foi precipitado. Ollo! Non digo que non tivesen que facelo. O que fixeron foi un acto de honestidade consigo mesmos e un exemplo, pero non sei se isto último foi ben entendido, se se reflectiu como un exemplo.
Do mesmo xeito que creo que hai un momento baixo no Goberno, tamén hai un momento baixo na oposición, polo menos no que están a manifestar. Ao mellor vou a dicir unha arroutada, pero vou dicila: Penso que Touriño e que Quintana se precipitaron ao dimitir. Sinceiramente, creo que foi precipitado. Ollo! Non digo que non tivesen que facelo. O que fixeron foi un acto de honestidade consigo mesmos e un exemplo, pero non sei se isto último foi ben entendido, se se reflectiu como un exemplo.
como siempre un hombre que habla como siente ,y que habla como siente el pueblo.
El tiene voz y encima sabe lo que dice por que es una persona que sabe escuchar y se dedica a leer y escuchar,las opiniones de la calle.
No hay comentarios:
Publicar un comentario