HISTORIA DE BREOGAN

A esperanza celta, manifestada en lendas de circia siñificación poética,
é un símbolo vivente de nosa nacionalidade e amosa unha indómita confianza nos nosos destiños.
Alfonso Daniel R. Castelao

Di a lenda que Brath, fillo de Death, tivo un fillo chamado Breogán. Foi criado ata o intre en que poido levar armas. Despois de certo tempo, Brath morreu e Breogán ocupou o principado. Moitas disputas e desacordos orixináronse entre as diferentes tribus que habitaban Galicia polo que houbo moitas loitas entre eles. Nembargantes, foi Breogán cos seus soldados e xente os que lograron a victoria en cada batalla. E deles foi o triunfo final porque o resto das tribus sometéronselle.

Posteriormente Breogán fundou unha cidade chamada Brigantia (a actual Coruña) e unha grande torre frente á cidade chamada Tor Breogén (quizais a torre de Hercules). Unha agradable e fermosa morada ademais de ser un inmellorable lugar de vixiancia. Breogán tivo dez fillos, os seus nomes eran Breg, Cuala, Cuaronge, Blenid, Fuad, Martbeme, Eble, Nar, Ith e Bile.

Ith, un dos fillos de Breogán, xove soñador, namorado do mar e da sua terra galaica, tiña o costume de subir todos os seráns até o máis alto da Tor Breogán. Dende alí o xove Ith contemplaba solpores e horizontes mariños e deixaba voar a sua imaxinación tras a rota das gaivotas e aves mariñas. Un serán de inverno, cando o sol empezaba a tinguir o ceo de cor vermello, a Ith pareceulle distinguir entre as brétemas lonxanas do mar a silueta dunha illa. Emocionado por esta visión baixou inmediatamente aos aposentos do pai para lle comunica-lo que vira pero ninguén lle deu creto ás suas palabras.

Estaban moi acostumados ás suas fantasías e aos seus ensoños persoais e intentaron facerlle esquencer o que segundo el vira desviando a súa atención noutros temas. Pero Ith non se deixou disuadir, estaba tan seguro de que o que vira era realmente terra e non unha nube no horizonte, que logrou convencer aos seus amigos para que lle axudasen a botar a súa embarcación de coiro ao mar e pór rumbo a esa enigmática illa. E así foi como, despois de varios días de navegación, Ith chegou até as costas de Eire e desembarcou nunha das praias do sul…

Lenda extraida do "Leabhar Ghabhala" (libro das conquistas de Irlanda) escrito no século XII por monxes irlandeses baseándose na riquísima tradición oral dese pais.

Enlace permanente a este contido

Para el equipo de baloncesto de la ciudad de Lugo (España), véase Club Baloncesto Breogán.

Estatua de Breogán, junto a la Torre de Hércules en La Coruña.Breogán es el nombre de un mítico rey celta de Galicia, según las tradiciones irlandesas recogidas en una compilación del siglo XI Lebor Gabála Érenn (el "Libro de Conquistas"), que narra las diversas invasiones que habría sufrido la isla.

Según esta leyenda, el rey Breogán construyó en la ciudad de Brigantia, situada en la Península Ibérica, una torre de altura tal que sus hijos, Ith y Bile, podían ver una distante orilla verde desde su cima. La visión de esa lejana tierra los llevó hacia el norte hasta Irlanda, donde Ith sería asesinado. En venganza, los hijos de Mil, nieto de Breogán y sobrino de Ith, navegaron desde Brigantia a Irlanda y la conquistaron.

Los monjes irlandeses del siglo XI que efectuaron la compilación relacionaron la Brigantia de Breogán con la ciudad galaica de Brigantium, la actual Betanzos. En el siglo XIX, el mito fue difundido por historiadores románticos gallegos, que llegaron incluso a identificar la torre de Breogán con la torre de Hércules de La Coruña (junto a la cual se ha erigido una estatua de Breogán). Del mismo modo, Breogán es representado como el padre mitológico del pueblo gallego (a veces, Galicia es descrita poéticamente como el "fogar" o "nazón de Breogán", como en Os Pinos, el himno gallego, basado en el poema homónimo de Eduardo Pondal).